شنوایی شناسان نقش مهمی در ارائه مراقبتهای بهداشتی لازم جهت وزوز گوش شامل ارزیابی و مدیریت درمان ایفا می کنند. شنوایی شناسان در زمینه ارزیابی عملکرد سیستم شنوایی و تعادل تخصص دارند و همچنین در زمینه فیزیولوژی روانشناسی شنوایی آموزش دیده اند. بنابراین کلینیک شنوایی سنجی آمادگی لازم جهت ارائه مشاوره جهت وزوز گوش را دارند و می توانند جهت درمان وزوز گوش از سمعک و دیگر ابزارهای مناسب استفاده کنند.
شنوایی شناسان متخصصینی هستند که در زمینه کاربرد بالینی علم شنوایی آموزش دیده اند و با استفاده از ارزیابی های الکترو فیزیولوژیک و رفتار شنوایی و توانبخشی آن از طریق فناوری سمعک و کاشت حلزون و همچنین پیشگیری از آسیب های شنوایی و ارزیابی و مدیریت درمان اختلالات تعادل و وزوز گوش می توانند به بیمار ارائه خدمات لازم را بنمایند.
شنوایی شناسان باید با بیماران مضطربی که مستعد دریافت سمعک هستند مشاوره کرده و در زمان تشخیص اختلال شنوایی در کودکان برای والدین مضطرب و غمگین حمایت لازم را داشته باشند.
با توجه به آنکه بیماران مبتلا به کاهش شنوایی و تعادل مستقیماً به کلینیک های شنوایی مراجعه می کنند بایستی تشخیص لازم و کارآمد برای آنها داده شود که در چهار مرحله خواهد بود:
آزمایش شنوایی سنجی به عنوان یکی از عناصر مهم در ارزیابی بیماران وزوز گوش می باشد. آزمایش وزوز گوش از لحاظ میزان بلندی صدا و بسامد یا فرکانس آن نیز از تست های مهم دیگر در ارزیابی وزوز گوش می باشد.
از طریق یکسری از پرسشنامه ها که توسط بیمار تکمیل میشود میتوان تأثیر وزوز گوش در فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی بیمار را مورد ارزیابی قرار داد و اطلاعاتی در این مورد به دست آورد.
همچنین ارزیابی اضطراب و افسردگی ناشی از وزوز گوش در مدیریت و درمان وزوز گوش فاکتور مهم دیگری می باشد.
مشاوره جهت کمک به بیماران وزوز جهت درک وزوز گوش و تسهیل کنار آمدن با این اختلال انجام می شود. در این زمینه توصیه های ساده مثل کتابخوانی و کتاب درمانی و آموزش های روانشناختی داده می شود و چنانچه لازم باشد بیمار جهت انجام مشاوره تخصصی به روانشناس ارجاع داده می شود. با توجه به اینکه شنوایی شناسان دانش گسترده ای در زمینه فیزیولوژی شنوایی و روانشناسی و توانبخشی شنوایی دارند باید توانایی پاسخگویی به نگرانی ها و باورهای نادرست بیمار را داشته باشند.
این تکنیک به منظور پوشش دادن یا سرکوب وزوز انجام میشود و میتوان از آن بهعنوان مهمترین درمان شنیداری جهت وزوزگوش یاد کرد. در این روش از دستگاه های پوشاننده شنوایی شامل تولید کننده اصوات یا صداسازها به عنوان پوشاننده استفاده کرد.
سمعک نیز می تواند به عنوان یک صدا ساز در بیمارانی که همراه با وزوز گوش، کم شنوایی نیز داشته باشند به عنوان پوشاننده برای بیمار تجویز شود ولی در مواردی که بیمار دارای شنوایی نرمال و تنها وزوز گوش باشد میتوان از دستگاه پوشاننده یا ماسکر (Masker) جهت درمان وزوز گوش استفاده کرد.
خوگیری به عنوان افت تدریجی پاسخ ها به یک سیگنال غیرمهم تعریف میشود. باید به بیمار مهارت عادت و خوگیری به صدای وزوز گوش یاد داده شود تا بتواند به مرور زمان با آن کنار آمده به مغز بیمار صدای وزوز را به عنوان یک صدای بی اهمیت طبقه بندی کرده و به آن پاسخ یا عکس العمل نشان ندهد.
اگرچه بیماران وزوز گوش به دنبال سکوت هستند ولی این سکوت می تواند با افزایش قدرت سیگنال وزوز در مقایسه با نویز محیط اختلال وزوز گوش را تقویت کند و آن را بدتر نماید.
در صورتی که رقابتی با یک سیگنال دیگر وجود نداشته باشد سیستم شنوایی فرد به صورت طبیعی توجه خود را به سیگنال وزوز اختصاص میدهد.
اگرچه پرهیز از سکوت به عنوان یک توصیه ساده محسوب میشود ولی میتواند به طور خاص برای بیماران وزوز سودمند باشد.
دستگاه های رومیزی تولیدکننده اصوات مثل صدای آب، صدای باران، صدای اقیانوس، و نویز سفید در کاهش اثرات وزوز هنگام خواب مفید می باشد.
معمولاً بیماران شب هنگام با خواب بیشتر اثرات وزوز را احساس می کنند زیرا سطوح صدا پایین تر بوده و بیمار صدای وزوز را به وضوح می شنود. استفاده از موزیک پلیر ها (mp3) به عنوان ابزار کمکی دیگر در مدیریت وزوز میتواند نتایج خوبی داشته باشد. استفاده از اصوات از پیش ضبط شده توسط بیمار نیز در پوشاندن صدای وزوز می تواند کمک کننده باشد.